De jaarlijkse kersenrit bleek dit jaar een rit met hindernissen te zijn, vooral vóór de start en een beetje ook nog tijdens de rit.
Het begon al met de plaats van vertrek. Een paar dagen voor de rit werd duidelijk dat bij het vertrekpunt Gelredome tevens de EO-jongerendag was. Om de drukte te vermijden heeft Hans het vertrekpunt moeten verplaatsen naar Elden. Vervolgens gaat de ritmeester zelf op weg naar Elden met zijn scooter onderuit. Gelukkig geen lichamelijk letsel, wel de nodige schade aan de scooter.
Er was vooraf bekend wie mee zouden rijden. Toen om tien over twaalf Mariska en René nog niet gearriveerd waren zijn we maar gaan bellen. Mariska stond midden in Arnhem helemaal vast in het verkeer, René was nog aan het sleutelen voor Londen en kon niet komen.
Terwijl we stonden te wachten op Mariska kwam ineens Ben op een motor aanrijden. Die bofte dus dat we er nog stonden. Hij had pech gehad met de motor en was daardoor wat later. Mariska arriveerde gelukkig al vrij snel daarna waarna we met 9 scooters konden vertrekken, uitgezwaaid door Marja, de vrouw van Hans. Het was wat fris maar gelukkig wel droog.
Het eerste deel van de rit toerden we over de fraaie dijk van Huissen naar Nijmegen/Bemmel door het altijd weer boeiende rivieren en uiterwaarden landschap. Schitterend. Beetje gevaarlijk was het soms wel. De dijk is daar erg hoog en afwisselend kaal en aan de landzijde met bomen begroeid, waardoor er soms onverwachte windvlagen optraden. Het is allemaal goed gegaan maar af en toe werd een van ons toch angstig dicht naar een tegenligger geblazen. Flink oppassen dus, ook voor overstekende eenden met jongen. Wil had er bijna een te pakken, maar ook dat liep goed af.
Na een prima lunch bij de pont naar Pannerden, in een goed verwarmde serre en bij een zorgzame uitbaatster, konden we doorrijden naar de kersenboomgaard. Eerst de dijk volgend, daarna binnendoor weer richting Bemmel/Huissen. Bij de boomgaard stonden de kersen vers geplukt klaar, Duitse Vroege. Mijn suggestie dat ze dan wel ingevoerd zouden zijn werd met klem van de hand gewezen en gewezen werd naar de boom waar ze die ochtend vanaf gehaald waren. Enkelen van ons waren wat teleurgesteld dat er pitten in zaten! Dat is bij de kersen in die glazen potten toch wel anders.
Nadat alle deelnemers een of meer kilo’s goed smakende kersen hadden ingeladen werd het finale stuk gereden. Doordat vrijwel alle deelnemers graag naar het voetbal wilden kijken en daarom direct doorreden naar huis werd de bbq een intiem gebeuren met een klein gezelschap. Al met al weer een geslaagde rit.
(met dank aan Ron voor dit verslag)